O Cechu

Brzesko – siedziba powiatu położone jest nad rzeką Uszwicą w województwie małopolskim. Może poszczycić się interesującą historią, w tym również rzemiosła, które przez lata napędzało jego koniunkturę. Po nadaniu miastu w roku 1385 praw miejskich, mieszkający w mieście rzemieślnicy organizowali się w cechy dla osiągnięcia swych celów.

Wszystkie cechy miały przywileje – statuty, tak królewskie, bądź magnackie jak i szlacheckie, spisane na pergaminie, opatrzone pieczęciami. Różne koleje losu spotykały rzemieślników i organizację, zaś brzeski Cech przeszedł reorganizację w czasie II wojny światowe, i po jej zakończeniu. Po reorganizacji w roku 1951 utworzono Brzeski Cech Rzemiosł Różnych, skupiający wszystkich rzemieślników z terenu powiatu.

Obecnie całokształtem działalności kieruje siedmioosobowy Zarząd, na czele którego stoi Starszy Cechu Kazimierz Kural, funkcje Podstarszych Cechu pełnią Ludwik Cyga i Eugeniusz Kopacz, Sekretarzem Zarządu jest Marek Pukal, Skarbnikiem Zarządu Wiesław Pukal, członkami Zarządu są Panowie Wiesław Chmielarz i Andrzej Grzelak. Natomiast Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Cechu jest Pan Henryk Strąk. Pracami biura Cechu kieruje długoletni i doświadczony pracownik Pani Krystyna Przybyło.

W bieżącej działalności Cechu najważniejsze są następujące zadania:

  • udzielanie pomocy prawnej członkom Cechu w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej oraz zasad systemu ubezpieczeń;
  • organizowanie pomocy w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych członków Cechu i zatrudnionych w zakładach pracowników;
  • organizowanie działalności socjalnej , kulturalnej , oświatowej dla członków ich rodzin;
  • prowadzenie obsługi informacyjnej wobec członków Cechu w zakresie spraw dotyczących działalności gospodarczej (wydawanie informatorów);
  • organizowanie szkoleń w zakresie sprawy podatkowych a także organizowanie narad w sprawach szkoleniowych z udziałem mistrzów szkolących , rodziców, oraz przedstawicielami oświaty i Państwowej Inspekcji Pracy., a także Starosty brzeskiego.

Brzeski Cech przywiązuje dużą wagę do kontynuowania tradycji rzemieślniczych religijnych i kulturalnych, tym samym przyczynia się do utrwalania i pogłębiania więzi środowiskowych, postaw zgodnych z zasadami etyki i godności zawodowej oraz patriotyzmu.